حضور سنگهای تزئینی ایران در بازار روسیه-بخش اول
بازار سنگهای تزئینی روسیه این قابلیت را دارد که بهعنوان یکی از بازارهای هدف برای صنعت سنگ ایران انتخاب شود، اما به دلیل نبود شناخت متقابل صنعت سنگ ایران و بازار سنگ روسیه از یکدیگر، سهم ایران از این بازار ناچیز است.
ایران برای نخستینبار در تابستان سال گذشته میلادی (۲۰۱۶) به شکل پاویون در نمایشگاه سنگ روسیه شرکت کرد که البته این نخستین مورد از حضور شرکتهای ایرانی در این نمایشگاه نبود و در سالهای پیشتر، شرکتهای ایرانی در آن حضور هر چند کمرنگی داشتند اما به این صورت، پاویون ایران متشکل از ۱۱ شرکت در سال گذشته میلادی در نمایشگاه روسیه بهعنوان پاویون برتر از نظر طراحی و تنوع محصول شناخته شد.
محمد رسا مدیرعامل شرکتی که در زمینه ارائه خدمات بازرگانی و بازاریابی در صنعت سنگ مشغول است و در برگزاری نمایشگاههای سنگ فعالیت میکند، می گوید ما در ایران در ارائه خدمات مربوط به صنعت سنگهای تزئینی ساختمانی ضعیف هستیم؛ در حالی که صنعت سنگ ایران از مزیتهای خدادادی کمنظیر و امکانات و زیرساختهای بسیاری در کشور برخوردار است که در صورت تدوین و اجرای برنامههای توسعه بازار داخلی و خارجی، میتواند آینده روشن و امیدوارکنندهای داشته باشد. برنامههای توسعه بازار، هم در سطح عمومی صنفی و هم در سطح هر یک از فعالان این صنعت اعم از معدنکار، کارخانهدار و بازرگان اهمیت غیرقابل انکاری دارد.
درباره نقاط ضعفی که شما در زمینه صنعت سنگ ساختمانی کشور مطرح کردید، چه راهحلی به نظرتان میرسد؟
ازجمله بخشهای کلیدی هر برنامه توسعه بازار، موضوع ارتباط یکپارچه بازاریابی است که به طور ویژه درباره صنعت سنگ، باید به نقش نمایشگاههای تخصصی سنگ به عنوان محور ارتباط بازاریابی موثر و هدفمند تاکید کنیم. به دیگر سخن، جهانی شدن نمایشگاههای سنگ ایران و حضور فعالان سنگ ایران در نمایشگاههای بینالمللی سنگ جهان، مهمترین رکن ایجاد ارتباط بازاریابی است و بدیهی است موفقیت نهایی صنعت سنگ ایران در بازار جهانی، نمیتواند بدون جهانی شدن نمایشگاه سنگ تهران تحقق یابد. جهانی شدن نمایشگاههای داخلی و بهویژه نمایشگاه تهران، به این معنی است که شرکتکنندگان و بازدیدکنندگان خارجی برای خرید سنگ به ایران سفر کنند نهتنها برای فروش سنگ و ماشینآلات و تجهیزات.
برای جهانی شدن نمایشگاه سنگ تهران باید از کجا شروع کنیم؟
برآورد میشود دستکم ۵ سال کار مداوم مبتنی بر یک برنامه توسعه نیاز است تا نمایشگاه تهران به یک برند بینالمللی در حوزه سنگ تبدیل شود. به موازات این امر مهم یعنی جهانیسازی نمایشگاه تهران، حضور موثر در نمایشگاههای بازارهای هدف از مهمترین الزامات است.
پیشتر به چندبخشی بودن بازار سنگ روسیه اشاره کردید. ارزیابی و تعریف شما از این بخشها چیست؟
بازار روسیه را میتوان به ۴ بخش تقسیمبندی کرد؛ نخست؛ بازار پروژههای لوکس و به اصطلاح لاکچری که به طور عمده شامل ویلاها و منازل لوکس در مناطق گرانقیمت شهرهای مهم ازجمله مسکو و لنینگراد است. دوم؛ بازار پروژههای بزرگ خصوصی مانند ساختمانهای مسکونی، اداری، تجاری و هتلها، سوم؛ بازار پروژههای دولتی که به طور معمول کاربردهای اداری و عمومی و زیرساختهای شهری را شامل میشوند و چهارم؛ بازار خردهفروشی و بازار مردمی (بازار سنگفروشان) است که فعالیتهای ساختوساز شخصی کوچک و متوسط را دربرمیگیرد که هر کدام از این بازارها زنجیره تامین و زنجیره ارزش منحصر به خودشان را دارند.
اگر من بهعنوان یک تاجر بخواهم از شما در مقام یک کارشناس بپرسم برای ورود به بازار روسیه چه تجربه و دانستهای در اختیار دارید که به من منتقل کنید، پاسخ شما چیست؟
در روسیه، سنگ در نمای ساختمان کاربرد کمی دارد و عمده مصرف سنگ پروژههای ساختمانی در فضاهای داخلی است. همچنین سنگ در فضاهای بیرونی ازجمله در فضای شهری مانند پارکها، پیادهروها و… بیشتر از نوع گرانیتی است. بهطور تاریخی، بازار روسیه بازار بزرگی برای کارهای هنری و کارهای حجمی روی سنگ است که شامل بناهای یادبود شهری و تزئینات خارجی ساختمانها و همچنین آثار هنری سنگی در فضاهای داخلی است. توصیه اکید ما این است که تولیدکنندههای کارهای هنری و ابزارزنی این بخش، بازار روسیه را دریابند.
محصولات سنگی اعم از کانتر آشپزخانه، حمام، روشویی و… نیز ظرفیت خوبی در بازار روسیه دارند، ولی باید حتما سلیقه بازار، مورد مطالعه تامینکنندگان قرار گیرد. سنگهای با رنگهای پایه کرم، بژ، طوسی، سیلور، خاکستری، مشکی و قهوهای در روسیه با استقبال بیشتری روبهرو است. سنگهای مرمریت، تراورتن و چینی هم به ترتیب از بین سنگهای ایران شانس بیشتری برای حضور در بازار روسیه دارند. مرمر ایران بازار پروژههای لوکس روسیه را میتواند قبضه کند اما به یک برنامه حداقل ۵ساله با رعایت الزامات زنجیره ارزش و زنجیره تامین و استراتژی کارآمد نیاز دارد.
ما در صادرات گرانیت به بازار روسیه شانس چندانی نداریم که علت آن حجم بالای تولیدات داخلی روسیه است. گرچه پیش از ایجاد بحران بین روسیه و اوکراین، گرانیت از اوکراین هم به روسیه وارد میشده و این نشاندهنده تقاضای بالا برای گرانیت است اما در رقابتپذیری گرانیت ایران با محصول تولید داخلی روسیه، جای درنگ و تامل است. منطقه جنوبی قفقاز و کشورهای ترکمنستان، ازبکستان و قزاقستان نیز بازارهای خوبی برای گرانیت ایران هستند. همچنین چینی ایران بهویژه با ارائه کارهای طراحی و هنری و توجه به سلیقه روسها میتواند به موفقیت چشمگیری در بازار روسیه دست یابد.
این را هم خالی از لطف نمیدانم بگویم که صد البته شرایط آبوهوایی روسیه یک عامل تعیینکننده است که برای کاربردهای بیرونی سنگ باید مورد توجه قرار گیرد.
و درنهایت اینکه بازار روسیه در ۲۰ سال آینده، بازار بزرگی برای ساختوساز و بازسازی ساختمانهای قدیمی خواهد بود که البته بدون داشتن استراتژی و برنامه، ورود به این بازار محکوم به شکست و ناکامی است. همچنین صنعت سنگ روسیه در بخش فرآوری آنچنان قدرتمند نیست که بتواند تقاضای بازار را پوشش دهد بنابراین بازار مناسبی برای سنگ فرآوری شده ایران بهشمار میآید که این ویژگی، در راستای سیاستهای روز کشور و مطلوب صنعت سنگ ایران است.
پیشنهاد شما برای بهرهمندی هر چه بیشتر از این بازار چیست؟
مهمتر از هر نکتهای، شناخت زنجیره تامین و پیدا کردن جایگاه مناسب در آن زنجیره است. هر یک از انواع بازارهای روسیه که پیشتر به آن اشاره شد، زنجیره تامین و زنجیره ارزش ویژه خود را دارند گرچه مشترکات زیادی نیز با هم دارند. باید بپذیریم که با وجود همه ظرفیتهای موجود، مهمترین چالش، آشنا نبودن ما با بازار روسیه و همچنین نبود شناخت و اعتماد بازار روسیه به سنگ ایران است. آشنایی نداشتن ما با بازار روسیه و ابهام در تجزیه وتحلیل روابط درونی و تقسیمات بازار، گاه به عناوین موهومی مانند مافیا تعبیر میشود، در حالیکه مافیایی در کار نیست بلکه در حقیقت، این بازار، صاحبان و بازیگران قدرتمندی دارد. در نتیجه اگر در بازار روسیه ضعیف وارد شوید، حذف میشوید. به عبارت دیگر، بازیگران کوچک در بازار روسیه حذف میشوند زیرا مشتریان از آنها استقبال نمیکنند، بنابراین صنعت سنگ ایران باید در بازار روسیه به عنوان یک بازیگر قدرتمند دیده شود و تازه بعد از آن است که این بازار در کنار رقیبانی مانند ترکیه، ایتالیا و مصر، سنگ ایران را بهعنوان یک حلقه مطمئن از زنجیره تامین به رسمیت میپذیرد و تامینکننده سنگ ایرانی باید ثابت کند که میتواند وارد این گردونه شود.
برآورد کلی شما از نمایشگاه سال گذشته سنگ روسیه چه بود؟
در سال گذشته آنچه بیش از همه به چشم میآید غیبت ترکیه بهعنوان یک عضو فعال و دائمی در نمایشگاه روسیه بود که این اتفاق از تحریمهای روسیه و اختلافات سیاسی دو کشور برآمده بود. مصر و ایتالیا در کنار ایران که برای نخستین بار شرکت کرده بود، حضور خوبی داشتند.
پیشبینی شما از نمایشگاه امسال که تیر ماه برگزار میشود، چیست؟
ترکیه امسال حضور دارد اما پیشبینی میشود که شرکتهای ایرانی، استقبال سال گذشته را نداشته باشند به این علت که انتظار شرکتها از ثمردهی حضور در نمایشگاه، فوری است و در بازاری مانند بازار روسیه، این انتظار در کوتاهمدت برآورده نمیشود. اگر کسی مایل به ورود به بازار روسیه است، باید حضور مداوم داشته باشد. امسال شرکتهایی از ایران خواهند بود که مایل به همین حضور مداوم و پیگیر باشند که در طولانیمدت جواب میدهد. بنا بر تجربه مجموعه ما، برای ورود به بازار روسیه دستکم ۳ سال حضور متوالی لازم است؛ آن هم در بازاری که رقابت در آن بسیار شدید است و زنجیره عرضه منحصر به خود را دارد. ولی از آنجا که روسیه بازار مصرف مستعدی بهشمار میآید و خودش هم سنگ تولید نمیکند، سرمایهگذاری در آن فرصت خوبی قلمداد میشود. روسیه سنگ ایران را خام نمیخرد چون فناوری فرآوری آن را ندارد؛ اتفاقی که ممکن است در تجارت با چین، هند، اروپا و ترکیه بیفتد.
منبع : روزنامه صمت
تاریخ: ۳۰/۰۲/۹۶
صنعت سنگ با صادرات زنده می ماند
صنعت سنگ تزئینی ایران منطبق بر اهداف اقتصاد مقاومتی است و اگر بنا باشد زنده بماند فقط با صادرات میتواند این کار را بکند.
صنعت سنگ دارای مزیت نسبی بسیار بالایی است به دلیل اینکه مواد اولیه، این صنعت در کشور موجود است. این مواد اولیه بسیار متنوع و از نظر ذخیره بسیار غنی است. با این حال، این صنعت در بازارهای جهانی با گردش مالی تقریبی ۲۳ میلیارد دلار، به طور تقریبی سهمی ندارد. اما چرا این اتفاق رخ داده و چطور میشود آن را درست کرد؟
مزیتهای رقابتپذیری صنعت سنگ
به گزارش اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران، حدود ۲/۵میلیارد تن ذخیره کشفشده سنگهای تزئینی داریم و اگر ذخایر احتمالی نیز به آن اضافه شود، به بالای ۴ میلیارد تن میرسد. رقیبان ایران در صنعت سنگ، ترکیه، هند، چین، ایتالیا و برزیل هستند اما از نظر تنوع، ایران از این کشورها جلوتر است و دارای ذخایر سنگهای زینتی است که در دنیا خواهان دارد. برای نمونه، در بخش تراورتن، مرمریت یا گرانیت، انواع رنگها و کیفیتهای سنگ در ایران وجود دارد؛ بهویژه در بخش مرمر (اُنیکس) کیفیت سنگهای ایران بسیار بالا و زبانزد است و انواع و اقسام رنگها و کیفیتهای سنگ مرمر در ایران قابل دسترسی است. بنابراین آنچه به صنعت سنگ ایران نسبت به دیگر رقیبان مزیت میدهد، داشتن ظرفیت و مواد اولیه است.مزیت دیگر صنعت سنگ در ایران این است که با رقمی کم اشتغالزایی انجام میدهد. امروز دولت این تصور را دارد که اگر بخواهد یک شغل ایجاد کند باید به طور میانگین ۲۰۰ میلیون تومان سرمایهگذاری کند. اما سرمایهگذاری در صنعت سنگ که امروز حدود ۳۰۰ هزار شغل مستقیم و غیرمستقیم به آن مربوط است، با عددی بین ۲۰ تا ۳۰ میلیون تومان به ازای هر شغل انجام شده و میتواند انجام شود. به عبارت دیگر، با آن ۲۰۰ میلیون تومانی که دولت برای هر شغل به طور میانگین سرمایهگذاری میکند میتوان در صنعت سنگ حداقل ۸ شغل ایجاد کرد. بنابراین این صنعت از نظر اشتغالزایی که یکی از آیتمهای اصلی در بخش توسعه و اقتصاد مقاومتی است از بسیاری از صنایع جلوتر است. یکی از مسائل مهم مربوط به رقابتپذیری در بازار جهانی صنعت سنگ، نرخ تمامشده است. در بخش معدن، نرخ تمامشده کالاهای ایرانی در بازارهای جهانی معقول و منطقی به شمار میرود و در دنیا به شدت قابل رقابت است.
تولید زیرنقطه سربهسر
ایران حدود ۲۷ میلیون تن ظرفیت اسمی تولید سنگ دارد و در سال ۹۲ حدود ۱۷ میلیون تن تولید سنگ واقعی داشته که در سالهای اخیر این ظرفیت به دلیل مشکلات موجود کاهش پیدا کرد و در سال ۹۵ به ۱۰ میلیون تن رسید. به عبارت دیگر، درحالحاضر ایران با ۳۷ درصد ظرفیت اسمی خود در حال تولید سنگ است اما در اصول سرمایهگذاری در یک واحد تولیدی، نقطه سربهسر نمیتواند زیر ۵۰ درصد تولید ظرفیت اسمی باشد. اگر صنعتی به طور متوسط به تولیدی به اندازه کمتر از ۵۰ درصد تولید اسمی دچار شد، میتوان دریافت که آن صنعت دچار مشکلات و آفتهایی است که این صنعت را زیانده کرده است.امروزه از حدود ۲ هزار واحد معدنی کشور که دارای پروانه تولید هستند، هزار واحد غیرفعال هستند و معادن یک به یک تعطیل و از گردونه تولید خارج میشوند. دلیل بسیار مشخص و با ارزش این است که یک واحد اقتصادی تولید نمیکند و تولیدش زیر ظرفیت نقطه سربهسر است و طبیعی است که این معدن تعطیل شود. علت اصلی اینکه معادن نمیتوانند به تولید اقتصادی دست پیدا کنند به مسائل بخش فرآوری مربوط میشود.
گرفتاریهای بخش فرآوری
ظرفیت اسمی بخش فرآوری صنعت سنگ در ایران اکنون حدود ۱۶۰ میلیون مترمربع است. برای اینکه مواد اولیه این ۱۶۰ میلیون مترمربع تامین شود دستکم باید ۲۰ میلیون تن استخراج سنگ وجود داشته باشد. با مشکلاتی که برای بخش معدن به وجود آمده، تولید سنگ ایران به ۱۰ میلیون تن رسیده و ظرفیت تولید بخش فرآوری سنگ ایران به حدود ۶۰ تا ۷۰ میلیون مترمربع کاهش پیدا کرده است. طبیعی است که به دلیل رکود اقتصاد و ساختوساز، واحدهای فرآوری، توان جذب تقاضای بیشتر از میزان فعلی را ندارند اما اگر روند کاهشی در بخش معدن استمرار پیدا کند و واحدهای معدنی ایران تعطیل شوند، ضربه سنگینی به واحدهای فرآوری خواهد خورد و این واحدها دچار کمبود مواد اولیه خواهند شد.استراتژی انجمن صنعت سنگ در سند چشمانداز این است که تا انتهای سال ۹۹، بعد از ۶ سال، صنعت سنگ ایران به عدد ۲/۴ میلیارد دلار صادرات برسد و در بخش تولید در معدن، ظرفیت اسمی تولید ۵۰ میلیون تن و ظرفیت تولید واقعی ۲۸ میلیون تن بشود. اما مسئله اینجاست که با روند کاهشی تولید فعلی و رکود در بازار، پیشبینی میشود تولید صنعت سنگ ایران در ۵ سال آینده به نقطه هدفگذاریشده خود منتهی نشود. در بخش فرآوری در انتهای برنامه ۵ساله این صنعت، فرآوری سالانه سنگ باید به ۱۸۰ میلیون مترمربع برسد که مستلزم تولید ۲۰ میلیون تن سنگ است. از ۲۸ میلیون تن تولید سنگ در برنامه، ۴/۵ میلیون تن تولید برای صادرات سنگ در نظر گرفته شده است. اما در این بخش نیز روندهای موجود نشان میدهند این اهداف محقق نخواهد شد. معضل بزرگ در بخش فرآوری اینجاست که با کاهش تولید سنگ، کالای اولیه برای فرآوری نیز با کمبود مواجه خواهد شد.
تجهیزات و بهرهوری
در سالهای رونق بازار داخلی به دلیل بالا بودن قیمتهای فروش سنگ، استفاده از تجهیزاتی با میزان ضایعات بسیار زیاد برای بیشتر صاحبان این صنعت توجیهپذیر بود و با وجود شدت آسیبهای محیطزیستی انگیزهای برای اصلاح وجود نداشت. بنابراین ضرورت استفاده از جرثقیل به جای لودر در معادن یا اره به جای قلهبر در کارخانهها با وجود تاثیر در افزایش میزان استحصال محصول از هر تن سنگ برداشتشده از معادن احساس نمیشد. با تغییر شرایط و احساس لزوم صادرات در این بخش، برای پایین آوردن نرخ تمامشده باید نسبت به اصلاح تجهیزات بهرهبرداری از معادن و تولید در کارخانه تجدیدنظر کرد.یکی از اصلیترین مشکلات صنعت سنگ ایران، پایین بودن استحصال محصول مناسب از معادن – در عمل ۱۰ تا ۲۰ درصد – است و فرآوری هر تن سنگ خام تنها ۶ تا ۷ مترمربع محصول قابلاستفاده بهدست میدهد. شاید بتوان صدها نقطهضعف برای صنعت سنگ ایران برشمرد اما ۴ نقطهضعف از همه مهمتر و بازدارنده اصلی صادرات بوده که عبارتاند از پایین بودن بهرهوری و نرخ تمامشده بالا؛ کیفیت پایین محصول بستهبندی و زمانبندی تولید؛ بیتوجهی به صادرات ناشی از رونق بازار داخلی و بیتوجهی یا مهم نبودن موضوع تخریب زیستمحیطی. این در شرایطی است که کمترین زیرساختهای لازم برای حضور در بازارهای جهانی برای صنعت سنگ ایران فراهم است و با بکارگیری مزیت طبیعی تنوع رنگ و حجم بالای ذخایر معادن موجود، میتوان صنعت سنگ کشور را صاحب مزیت منحصربهفرد در عرصه بینالمللی کرد.
منبع: صمت
تاریخ: ۱۲/۰۲/۹۶
بخش گالری پاویون روسیه
برای اولین بار با همکاری انجمن سنگ، به هر شرکت بنا به درخواست برای نمایش سنگشان در فضای پاویون اسنتدی اختصاص داده می شود
از مزیت های این ایده می توان به پایین آمدن هزینه های شرکت در نمایشگاه و انجام کلیه امور بارگیری، حمل، ترخیص، غرفه سازی، پرزنت محصول شما و غیره می باشد توسط مجموعه یوستون می باشد
برای کسب اطلاعات بیشتر و اطلاع از قیمت های این طرح اینجا کلیک کنید
تحلیل بازار سنگ روسیه
با توجه به قرار گرفتن روسیه به عنوان بازار هدف برای صنعت سنگ ایران و هم چنین با توجه به پیش رو بودن بزرگترین نمایشگاه صنعت سنگ روسیه، مقدمه ای بر بازار روسیه و اهمیت شرکت در نمایشگاه سنگ روسیه برای ورود در این بازار را برای شما عزیزان فراهم کرده ایم
دومین پاویون تخصصی سنگ ایران
یوستون دومین پاویون سنگ ایران را با جهار انتخاب از جمله یک پیشنهاد ویژه برگزار می کند
ششم الی نهم تیر ماه نود شش
با حمایت انجمن سنگ ایران
*برای اطلاعات بیشتر، فایل زیر را دانلود فرمایید*
کشورهایی که بالاترین تعرفه وارداتی را دارند
نرخ تعرفه هم تعیینکننده سهم معقولی از درآمد برای دولت است و هم انگیزه رقابت برای تولیدکنندگان داخلی را در مقابل رقبای خارجی از بین نمیبرد.
به گزارش خبرآنلاین، تعیین نرخ بهینه تعرفه گمرکی را میتوان یکی از مهمترین و اصلیترین دغدغههای سیاستگذاران حوزه تجارت در یک کشور دانست زیرا این نرخ هم تعیینکننده سهم معقولی از درآمد برای دولت است و هم انگیزه رقابت برای تولیدکنندگان داخلی را در مقابل رقبای خارجی از بین نمیبرد.در اغلب کشورهای صنعتی دنیا که عضو سازمان تجارت جهانی هستند تعرفههای گمرکی در سطح بسیار پایینی قرار دارد ولی در هیچکدام از کشورها تعرفهها به مرز صفر درصد نرسیده است در حالیکه در کشورهای در حال توسعه اغلب فقیر نرخ تعرفههای گمرکی بسیار بالاست و به همین دلیل هم صنایع داخلی در این کشورها یا نابود شدهاند یا با کیفیت بسیار پایین کار میکنند.
سازمان تجارت جهانی تعرفههای وارداتی را به سه دسته تقسیم کرده است. تعرفههای بین کشورهای بسیار مطلوب که به اختصار MFN نامیده میشود و معادل میزان تعرفهای است که کشورهای عضو سازمان تجارت جهانی برای واردات کالا ازدیگر اعضای این سازمان میپردازند. معمولاً این نرخ را میتوان بالاترین نرخ تعرفه وارداتی اعضای سازمان تجارت جهانی دانست. البته کشورهای عضو این سازمان میتوانند برای وارد کردن کالا از کشورهای غیر عضو سازمان تجارت جهانی تعرفههای وارداتی بالاتری وضع کنند.
دومین دسته از تعرفهها را تعرفههای ترجیحی تشکیل میدهند که تعرفههای وارداتی بین کشورهایی است که با هم توافقنامه تجاری دارند. طبق این توافقهای تجاری کشورها متعهد میشوند برای وارد کردن کالاهای کشورهای طرف توافق تعرفههای پایینتری وضع کنند تا از این طریق کالاهای کشور مذکور قدرت رقابت بالاتری در بازار داخلی این کشور داشته باشد.در برخی از توافقنامهها ذکر میشود که کالاهای کشورهای همپیمان با چند درصد (میزان در توافق تعیین میشود) نسبت به تعرفههایMFN وارد کشور شود ولی تعرفهها به مرز صفر درصد نمیرسد.در برخی موارد هم کشورهایی که دارای اقتصادهای صنعتی و توسعهیافته هستند توافقی با کشورهای دارای اقتصاد ضعیف امضا میکنند و برای وارد کردن کالاهای این کشورها تعرفه دریافت نمیکنند تا از آنها حمایت کنند. توافق همه چیز به جز سلاح (EBA) اروپا از این دست توافق است.
سومین دسته هم تعرفههای محدودشده هستند که بین کشورهای عضو سازمان تجارت جهانی وجود دارد. این تعرفهها حداکثر تعرفه MFN است که برای گروههای کالایی خاص وضع میشود و کشورهای عضو سازمان تجارت جهانی میتوانند نرخ تعرفه وارداتی کالاهای خود را کاهش یا افزایش دهند تا زمانی که از این مرز حداکثری بیشتر نشود. اگر کشوری تعرفهای بالاتر از این مرز تعیین کند، کشورهای دیگر میتوانند از آن کشور به سازمان تجارت جهانی شکایت کنند و درخواست بررسی و مذاکره بیشتر داشته باشند.جالب اینجاست که بین نرخ تعرفه مرزی و نرخ تعرفه MFN در کشورهای صنعتی فاصله بسیار کمی وجود دارد ولی در کشورهای در حال توسعه و اقتصادهای در حال گذار این فاصله بسیار زیاد است و به همین دلیل کشورهای در حال توسعه بیش از کشورهای صنعتی امکان استفاده از ابزار تعرفه برای محدود کردن تجارت یا تسهیل فرآیند تجارت را دارند. تا قبل از سال ۱۹۹۴ میلادی تعرفههای مرزی شکل کالاهای تولیدی خاص میشد و حتی بخش زیادی از کالاهای کشاورزی مشمول قانون وضع تعرفههای مرزی نبود ولی در سالهای بعد از آن قرار شد تمامی کالاهااز قانون تعرفههای مرزی تبعیت کنند و حتی کشورهایی که به تازگی به عضویت این سازمان درمیآیند باید تعرفهها را در سطح تعرفههای مرزی قرار دهند. نکته مهم این است که هماکنون در شماری از کشورهای عضو سازمان تجارت جهانی به دلیل ساختار اقتصادی بسیار ضعیف، تمامی کالاها تحت پوشش تعرفهای مرزی قرار ندارند مثلاً در بنگلادش تنها ۱۵ درصد از کالاهاتعرفههایی کمتر از تعرفههای مرزی تعیینشده از سوی سازمان تجارت جهانی دارند. در حالیکه در کشورهای صنعتی آسیا و کارائیب این سهم به ۱۰۰ درصد میرسد. مثلاً در ژاپن۱۰۰ درصد کالاها تحت پوشش تعرفه مرزی قرار دارند.
در عمل نرخ تعرفههای اعلامشده را میتوان نرخهای مرزی دانست و در اغلب کشورهای عضو سازمان تجارت جهانی تعرفههای کاربردی پایینتر از تعرفههای مرزی و MFN است.
کشورهایی که بالاترین تعرفه وارداتی را دارند
سازمان تجارت جهانی کشورها را بر مبنای نرخ تعرفههای وارداتی تقسیمبندی کرده است و کشورهایی را که تعرفههای گمرکی بالاتر از ۱۵درصددارند به عنوان کشورهای دارای تعرفه بسیار بالا معرفی کرده است. اما در میان کشورهایی که اطلاعات رسمی در مورد تعرفههای گمرکی آنها موجود است،باهاماس بالاترین تعرفه وارداتی را دارد. در این کشور نرخ تعرفه برای واردات کالاهای مختلف برابر با ۳۵٫۱۳ درصد است و در ردهبندی جهان به عنوان کشوری که بیشترین مانع را در مسیر تجارت ایجاد میکند قرار گرفته است. دومین کشور دنیا از نظر نرخ بالای تعرفههای وارداتی کشور سودان است. طبق گزارشهای رسمی متوسط تعرفههای وارداتی در این کشور برابر با ۲۱٫۱۸ درصد است. بعد از آن جیبوتی با نرخ تعرفه۲۰٫۸۶ درصد قرار دارد و کشورهای الجزایر و کامرون و کنگو و جمهوری آفریقای مرکزی قرار دارند.
نکته مهم اینجاست که تمامی کشورهایی که تعرفههای وارداتی بالا دارند کشورهایی هستند که اقتصاد ضعیف دارند و در قاره آفریقا یا آسیا واقع شدهاند. این کشورها از نظر بزرگی اقتصادی و میزان توسعهیافتگی در میان ضعیفترین کشورهای دنیاهستند و تعرفههای بالای گمرکی با هدف حمایت از صنایع داخلی در این کشورها استفاده میشود. ولی مطالعه عملکرداقتصادی آنها نشان میدهد که در طول سالهایی که این تعرفهها در کشورهای مذکور استفاده شده است، رشدی در ساختار اقتصادی این کشورها ایجاد نشده است.
سازمان تجارت جهانی در این زمینه نوشت: استفاده از ابزار تعرفههای گمرکی برای حمایت از اقتصاد داخلی نادرست است زیرا با این کار در مسیرتجارت خارجی مانع ایجاد میشود و این موانع به تدریج فرصتهای رشد اقتصادی را از بین میبرد. بنابراین تعرفههای وارداتی باید در سطحی باشد که فرصت رشد اقتصادی در کشور ایجاد شود و صنایع هم به دلیل رقابت با محصولات مشابه خارجی برای ارتقای کیفی تلاش کنند.
کشورهایی که پایینترین تعرفههای وارداتی را دارند
از نظر سازمان تجارت جهانی نرخ تعرفههای گمرکی مطلوب در کشورها باید کمتر از پنج درصد باشد و این نرخی است که در اغلب کشورهای توسعهیافته و اقتصادهای بزرگ مشاهده میشود. تعرفه وارداتی کالاها در کشور کانادا برابر با ۴٫۱۷ درصد است و این نرخ در ایالاتمتحده آمریکا برابر با۳٫۵۱ درصد،در پرو ۳٫۳۷ درصد،در مغولستان برابر با ۴٫۹۸ درصد،در اوکراین ۴٫۵۱ درصد،درژاپن ۴٫۲۱ درصد، در گرجستان ۱٫۵۲ درصد و در عمان ۴٫۶۸ درصد است. امارات هم در میان کشورهایی قرار دارد که پایینترین نرخ تعرفههای وارداتی را دارند. طبق این گزارش تعرفه وارداتی در امارات برابر با ۴٫۶۹ درصد، در قطر ۴٫۷۰ درصد، در کویت ۴٫۶۶ درصد و در ارمنستان برابر با ۳٫۶۹درصد است.
کشورهای استرالیا و گینه نو پاپوآ و نیوزیلند هم در میان کشورهایی قرار دارند که نرخ تعرفههای وارداتی در آنها کمتر از پنج درصد است و از تجارت آزاد حمایت میکنند.البته کشورهای دارای تعرفه بین ۵ تا ۱۰ درصد هم برای تجارت وضعیت مطلوبی دارند. کشورهایی که تعرفههای وارداتی آنها در این بازه قرار دارد کشورهای کلمبیا، گواتمالا، مکزیک،روسیه و قزاقستان و چین و شمار زیادی از کشورهای در حال توسعه دنیا هستند. کشورهای صنعتی عضو اتحادیه اروپا هم در این ردهبندی قرار دارند و نرخ تعرفه گمرکی در این کشورها در بازه ۵ تا ۱۰ درصد قرار گرفته است. کشورهایی که تعرفههای وارداتی آنها بین ۵ تا ۱۰ درصد است بیشترین سهم از کشورهای دنیارا به خود اختصاص دادهاند.به گزارش سازمان تجارت جهانی نرخ تعرفه وارداتی در کشورهای عضو اتحادیه اروپا برابر با ۵٫۳۱درصد است و در کلمبیا برابر با ۵٫۸۴ و در نیکاراگوئه برابر با ۵٫۷ درصد است.تعرفه وارداتی در افغانستان ۵٫۹۸ درصد و در چین برابر با ۹٫۵۵درصد است. ازدیگر کشورهایی که در این رده قرار دارند میتوان به نروژ، آفریقای جنوبی، شیلی وفیلیپین اشاره کرد.
تعرفه محصولات غیرکشاورزی
محصولات غیرکشاورزی شامل انواع مواد معدنی، پارچه و پوشاک،چوب و کاغذ و کفش،ماشینآلات الکترونیکی و تجهیزات حملونقل، مواد شیمیایی و انواع نفت و فرآوردههای نفتی میشود.تعرفه وارداتی کشورهای صنعتی برای محصولات غیرکشاورزی بسیار پایین است مثلاً در کانادا برای واردات محصولات غیرکشاورزی تعرفه ۲٫۲۱ درصدی دریافت میشود و در آمریکا تعرفه واردات این محصولات برابر با ۳٫۲۴درصد است. تعرفه واردات اتحادیه اروپا برابر با ۴٫۱۹ درصد و در اوکراین برابر با ۳٫۷۴ درصد است.این تعرفه در روسیه برابر با ۷٫۹ و در چین برابر با ۸٫۶۱ درصد است. پایین بودن تعرفه واردات محصولات غیرکشاورزی در کشورهای صنعتی که سهم اعظم تجارت دنیا را به خود اختصاص میدهد سبب شده است تا متوسط تعرفههای کاربردی در این کشورها کمتر از پنج درصد باشد.تعرفه وارداتی محصولات غیرکشاورزی در کشورهای استرالیا و نیوزیلند و ژاپن و پرو و کلمبیا و عربستان و مغولستان و کشورهای حاشیه خلیجفارس کمتر از پنج درصد است.
روزنامه دنیای اقتصاد تاریخ خبر:۱۳۹۶/۰۱/۰۷
برپایی پاویون ایران در هفدهمین نمایشگاه بینالمللی سنگ شیامن ـ چین
همزمان با برپایی هفدهمین نمایشگاه بینالمللی سنگ شیامن ـ چین (The 17th Xiamen stone fair) پاویون جمهوری اسلامی ایران در فضایی به وسعت بیش از هزار متر مربع برپا شد.
به گزارش روابط عمومی سازمان توسعه تجارت، این نمایشگاه که هم اکنون در مرکز کنفرانسها و نمایشگاههای سنگ شیامن در حال برگزاری است، در فضایی بالغ بر ۱۸۰ هزار متر مربع و با حضور بیش از ۵۶ کشور جهان آغاز به کار کرده و پاویون ایران نیز فضایی به وسعت هزار و ۲۱۶ متر مربع مشتمل بر هزار مترمربع فضای بسته و ۲۱۶ مترمربع فضای باز را به خود اختصاص داده است.
بر اساس این گزارش ۲۱ شرکت معتبر تولیدی ـ صادراتی ایرانی فعال در زمینه صنعت سنگ، فرآوری محصولات، تولید ماشینآلات و تجهیزات مرتبط در این نمایشگاه مشارکت کردهاند؛ این در حالی است که اکثر آنها بطور متوالی در سنوات گذشته در این نمایشگاه حضور داشتند.
گروههای کالایی این نمایشگاه به سه بخش محصولات و انواع سنگ، ماشینآلات و تجهیزات و تکنولوژی و فناوریهای جدید است که شامل محصولات سنگ (سنگ آشپزخانه، مبلمان، سنگهای کنده کاری شده، سنگهای چشمانداز، سنگ فرش و موزاییک) ابزار مکانیکی ( ابزار و تجهیزات پردازش، بارگذاری و چنگال، ابزار الماس، لوازم جانبی حلقآویز خشک، ابزار بازرسی، ساینده، ابزار تمیز کردن تجهیزات و ابزار مراقبت از چسب و رنگ و …)، انواع بلوک، اسلب گرانیت، سنگ مرمر، سنگ آهک، ماسه سنگ، سنگهای آتشفشانی، سنگ مصنوعی و .. میشود.
بر اساس پیشبینی بعمل آمده از سوی برگزارکنندگان نمایشگاه سنگ شیامن ـ چین انتظار میرود بیش از ۲۰ هزار نفر از این نمایشگاه بازدید کنند؛ بنابراین حضور شرکتهای ایرانی در این نمایشگاه فرصت مناسبی برای معرفی سنگ ایران و همچنین صدور محصولات و ماشینآلات مربوطه و جذب سرمایهگذاریهای خارجی است.
به گزارش روابط عمومی سازمان توسعه تجارت، نمایشگاه سنگ شیامن از سال ۲۰۰۱ میلادی تاسیس شده است. استفاده از منابع غنی شهر فوحیان و موفقیتهای پی در پی نمایشگاه مذکور، شیامن را در حال حاضر به مرکز جهانی سنگ تبدیل کرده که نه تنها باعث رشد و توسعه اقتصاد محلی و پیشرفت صنعت سنگ چین بوده بلکه موجب توسعه و ارتقای نمایشگاه سنگ در این شهر را نیز فراهم کرده است.
شیامن به دلیل قرار گرفتن در منطقهای کوهستانی و در نزدیکی شهرهای فوبمو و نیفکده که به یکی از بزرگترین مناطق سنگ در چین شهرت دارند و همچنین وجود معادن، کارخانجات متعدد سنگ، فروشگاهها و نمایشگاههای بزرگ سنگ و امکانات مناسب و متمرکز برای حمل و نقل سنگ به نقاط دیگر چین و دنیا به یکی از قطبهای این صنمعت تبدیل شده است؛ بطوری که هر سال رویدادهای تجاری، کنفرانسها و نمایشگاههای بینالمللی صنعت سنگ در این منطقه برگزار میشود.گردد و متخصصان، بازرگانان و فعالان صنعت سنگ جهان را به این شهر می کشاند.
بر اساس این گزارش از جمله ویژگیهای نمایشگاه امسال تنوع بسیار گسترده محصولات، غرفهآرایی زیبا و جذاب مشارکتکنندگان، توجه و اهمیت به آراستگی و پوششهای بکار گرفته در کف سالنها است.
در هفدهمین نمایشگاه سنگ شیامن سال ۲۰۱۷ کشورهای برزیل، مصر، فنلاند، فرانسه، ایتالیا، پرتغال، اسپانیا، ترکیه، پاکستان و هندوستان بصورت پاویون حضور پیدا کردهاند که از میان آنها بزرگترین پاویون به لحاظ وسعت مربوط به کشورهای ترکیه، برزیل ایران است.
به نقل از سازمان توسعه تجارت ایران
خبر شماره ۴۳۱۸
http://farsi.tpo.ir/index.aspx?fkeyid=&siteid=1&pageid=425&newsview=4318/
ویژه نامه هفدهمین نمایشگاه سنگ شیامن چین ۲۰۱۷
ویژه نامه هفدهمین نمایشگاه سنگ شیامن چین
برای اطلاعات بیشتر بر روی لینک زیر کلیک بفرمایید
ویژه نامه نمایشگاه استون مارت هندوستان ۲۰۱۷
تحلیل بازار سنگ کشورهای قفقاز جنوبی – بخش دوم – گرجستان و آذربایجان
قفقاز جنوبی؛
استفاده از سنگ در ساخت ساختمان ها و یادبودهای معماری در سه کشور قفقاز جنوبی از دیرباز متداول بوده است،در هر سه این کشورها، منابع متعدد سنگ تزئینی دیده میشود و فرهنگ استفاده از سنگ از سالهای دور در این منطقه دیده میشود.
گُرجِستان کشوری است در منطقه قفقاز جنوبی که بین دریای خزر و دریای سیاه قرار گرفته است. گرجستان در سال ۱۹۹۱ از شوروی سابق استقلال پیدا کرد.
گرجیها به زبان گرجی سخن میگویند که زبان رسمی کشور گرجستان است.
جمعیت کشور گرجستان حدود ۴ میلیون و هفتصد هزار نفر بوده و مساحت آن ۶۹٫۹۰۰ کیلومترمربع میباشد.
زبان رسمی کشور گرجستان، گرجی میباشد.
کشور گرجستان عمدتاً کوهستانی است. بیش از ۸۰٪ قلمرو این سرزمین را کوهستانها و تپه ماهورها پوشاندهاست.
سرزمین گرجستان از دید اقلیمی منحصر به فرد است، یعنی هر چهار فصل سال دیده میشود.
کشور گرجستان به دلیل برخورداری از امتیازاتی مانند موقعیت جغرافیایی و آب و هوای مناسب، دارای کشاورزی پیشرفته، معادن، بهرهبرداری از صنایع و صنعت گردشگری از ثروتمندترین جمهوریهای شوروی سابق به شمار میآمد؛ و مردم آن از استاندارد زندگی بالایی برخوردار بودند. اما پس از فروپاشی شوروی در سال ۱۹۹۱ میلادی، ، اقتصاد گرجستان با بحرانی شدید مواجه شد.
صنعت نقش اصلی در اقتصاد گرجستان بازی میکند و نقش زیادی در تولید مجموعه اقتصادی این کشور دارد. صنایع گرجستان ارتباط نزدیکی با اقتصاد دیگر جمهوریهای شوروی داشت و به لحاظ تأمین مواد خام، انرژی و لوازم یدکی وابستگی زیادی به روسیه و دیگر جمهوریهای شوروی داشت و به همین دلیل در سالهای پس از استقلال، صنایع این کشور خسارات زیادی را متحمل گردید. به گونهای که تا سال ۱۹۹۴ میلادی، تقریباً یک سوم کارخانجات گرجستان دست از تولید کشیدند. اما پس از مدتی صنعت گرجستان رشد زیادی کرد و به شکوفایی رسید و سرمایهگذارهای زیادی برای ساختن کارخانه به گرجستان آمدند.
در بین محصولات صنعتی گرجستان، صنایع غذایی ۴۰٪، صنایع سبک ۲۰٫۸٪، ماشین سازی و صنایع فلزی ۱۳٫۸٪ از حجم تولید صنعتی را به خود اختصاص میدهند.
همچنین موسسات صنعتی تولید مصنوعات چوبی در این کشور فعالیت دارند. تولید ظروف شیشهای و بلوری، مصنوعات سرامیک و …از دیگر رشتههای فعالیت صنعتی گرجستان است.
گرجستان دارای معادن متعددی است که مهمترین آنها عبارتاند از: زغال سنگ، منگنز، خاک نسوز، فلزات آهنی، باریت، عقیق، مرمر، سنگ آهن،زغال سنگ و …
بزرگترین معدن منگنز جهان در گرجستان قرار دارد. وسعت این معدن که در نزدیکی شهر چیاتورا واقع شده، ۱۴۰ کیلومتر مربع و ذخایر منگنز آن ۲۵۰ میلیون تن برآورد شدهاست.
اقتصاد گرجستان تا اندازه زیادی به بخش خدمات وابستهاست و نقش این بخش در ساختار اقتصادی کشور گرجستان به تدریج افزایش یافتهاست. یکی از مصادیق مهم این بخش توریسم میباشد که نقش مهمی در بخش خدمات به عهده دارد.
صادرات و واردات
صادرات این کشور عمدتاً به کشورهای روسیه، ترکیه، آذربایجان، ترکمنستان، بلغارستان، ارمنستان ، اوکراین و… میباشد.
واردات گرجستان نیز عمدتاً از کشورهای روسیه، ترکیه، آذربایجان، اوکراین، آلمان، آمریکا و ترکمنستان میباشد.
صنعت سنگ گرجستان؛
در گرجستان معادن مرمریت، لایم استون و توف وجود دارد .وجود معادن سنگ تزئینی در نزدیکی دریای سیاه،پتانسیل بالایی را برای صادرات ایجاد میکند.
واردات کشور گرجستان بین سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵
مقادیر بر اساس دلار میباشد.
۲۵۱۶ | ۲۵۱۵ | ۶۸۰۲ | ۶۸۰۱ | کد محصول |
۷۹۲٫۰۰۰ | ۲۰۸٫۰۰۰ | ۱۳٫۳۲۸٫۰۰۰ | ۱۹۷٫۰۰۰ | سال ۲۰۱۵ |
۹۶۵٫۰۰۰ | ۴۹۴٫۰۰۰ | ۱۴٫۳۷۱٫۰۰۰ | ۱۲٫۰۰۰ | سال ۲۰۱۴ |
۸۶۶٫۰۰۰ | ۱۴۰٫۰۰۰ | ۱۰٫۵۶۹٫۰۰۰ | ۱۴۷٫۰۰۰ | سال ۲۰۱۳ |
۲٫۱۶۱٫۰۰۰ | ۱۱۵٫۰۰۰ | ۱۷٫۴۰۲٫۰۰۰ | ۴۳۶٫۰۰۰ | سال ۲۰۱۲ |
۹۸۷٫۰۰۰ | ۲۴۷٫۰۰۰ | ۱۱٫۰۸۵٫۰۰۰ | ۲۵۹٫۰۰۰ | سال ۲۰۱۱ |
در زمینه محصول ۶۸۰۲، بزرگترین تامین کنندگان ترکیه و ایتالیا بوده اند
جمهوری آذربایجان بزرگترین کشور در منطقه قفقاز جنوبی و آسیای شمال غربی میباشد .این کشوردر کنار دریای خزر قرار گرفته است و پایتخت آن باکو است.
مساحت این کشور ۸۶٫۶۰۰ کیلومتر مربع و جمعیت آن حدود ۹ میلیون و ۱۰۰ هزار نفر است.
کشورهای ایران در جنوب، ارمنستان و ترکیه در غرب، گرجستان در شمال غربی و روسیه در شمال آذربایجان قرار دارند. همچنین این کشور دارای مرز آبی با کشورهای ترکمنستان و قزاقستان در کناره دریای خزر است.
جمهوری آذربایجان در مقایسه با جمهوریهای تازه استقلال یافته اطراف خود در اثر بهرهبرداری از منابع نفتی ، صادرات محصولات گازی و سرمایه گزاری پس از استقلال توسعه بیشتری پیدا کردهاست.
جمهوری آذربایجان تولیدکننده مواد کشاورزی نظیر غلات، پنبه، توتون، سیب زمینی، میوهها، سبزیها و چای میباشد.
علیرغم وجود زمینههای مساعد کشاورزی، در شرایط کنونی این جمهوری مجبور به واردات مقادیر زیادی مواد غذایی در سال است.
استخراج نفت خام و گاز طبیعی، تولید فراوردههای نفتی، صنایع فلزی، ماشین آلات و ماشینهای فلزکاری، استخراج سنگ آهن، تولید سیمان، صنعت مواد غذایی، مواد شیمیایی و پتروشیمی و منسوجات مهمترین فعالیت صنعتی این کشور را تشکیل میدهد.
واردات این کشور محصولات صنایع غذایی، ماشین آلات صنعتی و فلزکاری، برخی مواد غذایی، ماشین آلات تولید فلزات غیرآهنی و آهنی و برخی محصولات کشاورزی میباشند.
صنعت سنگ آذربایجان ؛
در آذربایجان فرهنگ استفاده از سنگ از قرون قبل وجود داشته است.حدود ۱۰۰ معدن سنگ در آذربایجان شناسایی شده که حدود ۳۶ معدن از آنها سنگ ساختمانی هستند.۸۵% این معادن مرمریت، لایم استون و تراورتن بوده و بیشتر این معادن در جنوب غربی کشور متمرکز میباشند.لایم استون های موجود در آذربایجان با تنوع رنگی سیاه و کرم صورتی وجود دارد.در بخش نخجوان ۳ معدن بزرگ تراورتن کرم وجود دارد. در آذربایجان معادن بسیار محدود گابرو نیز موجود است.
واردات آذربایجان بین سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵
مقادیر بر اساس دلار میباشد.
۲۵۱۶ | ۲۵۱۵ | ۶۸۰۲ | ۶۸۰۱ | کد محصول |
۱٫۰۸۰٫۰۰۰ | ۲۵۵٫۰۰۰ | ۴۴٫۳۳۶٫۰۰۰ | ۲٫۴۵۳٫۰۰۰ | سال ۲۰۱۵ |
۱٫۸۱۸٫۰۰۰ | ۹۶۰٫۰۰۰ | ۳۳٫۸۹۱٫۰۰۰ | ۵۴۸٫۰۰۰ | سال ۲۰۱۴ |
۳٫۵۴۸٫۰۰۰ | ۹۵۰٫۰۰۰ | ۳۴٫۵۰۸٫۰۰۰ | ۳٫۵۴۰٫۰۰۰ | سال ۲۰۱۳ |
۲٫۸۱۹٫۰۰۰ | ۲٫۳۵۰٫۰۰۰ | ۲۸٫۰۵۳٫۰۰۰ | ۳٫۶۹۸٫۰۰۰ | سال ۲۰۱۲ |
۲٫۹۴۲٫۰۰۰ | ۴۷۰٫۰۰۰ | ۲۵٫۶۰۶٫۰۰۰ | ۸۶۴٫۰۰۰ | سال ۲۰۱۱ |
در زمینه محصول ۶۸۰۱، بزرگترین تامین کنندگان روسیه و چین بوده اند
در زمینه محصول ۶۸۰۲، بزرگترین تامین کنندگان ترکیه و چین بوده اند
در زمینه محصول ۲۵۱۶، بزرگترین تامین کنندگان اوکراین و ایران بوده اند
کد محصولات؛
۶۸۰۱- Setts, curbstones and flagstones, of natural stone (except slate).
۶۸۰۱- سنگ برای سنگ فرش، سنگ برای کنار پیاده رو و سنگ به صورت لوح برای سنگ فرش ،از سنگ طبیعی (به استثنای سنگ لوح)
۶۸۰۲- Worked monumental or building stone (except slate) and articles thereof, other than goods of heading 68.01; mosaic cubes and the like, of natural stone (including slate), whether or not on a backing; artificially coloured granules, chippings and powder, of natural stone (including slate).
۶۸۰۲- سنگ تراش پذیر کار شده، یا سنگ ساختمان ، به( استثنای سنگ لوح ) کار شده واشیاء ساخته شده از این سنگها، غیر از سنگهای شماره ۶۸۰۱، مکعب بزرگ یا کوچک برای موزائیک کاری و همانند ، از سنگ طبیعی ( از جمله سنگ لوح) حتی روی تکیه گاه، دانه تراشه و پودر، از سنگ طبیعی (همچنین سنگ لوح) که به طور مصنوعی رنگ شده باشند
۲۵۱۵- Marble, travertine, ecaussine and other calcareous monumental or building stone of an apparent specific gravity of 2.5 or more, and alabaster, whether or not roughly trimmed or merely cut, by sawing or otherwise, into blocks or slabs of a rectangular (including square) shape.
۲۵۱۵- سنگ مرمر، سنگ های تراورتن، سنگهای اکوسین و سایر سنگ های آهکی برای تراش( Monumental )یا ساختمان که وزن مخصوص ظاهری آنها مساوی ۲٫۵ یا بیشتر باشد، وسنگ رخام ( Alabaster )، حتی ناهمواری گرفته شده یا فقط بریده شده، به وسیله اره یا به نحوی دیگر، به صورت بلوک( Block) یا به شکل لوح ( Slabs) مربع یا مربع مستطیل.
۲۵۱۶- Granite, porphyry, basalt, sandstone and other monumental or building stone, whether or not roughly trimmed or merely cut, by sawing or otherwise, into blocks or slabs of a rectangular (including square) shape.
۲۵۱۶- سنگ خارا، سنگ سماق ، سنگ رخام سیاه ( Basalt ) ، ماسه سنگ و سایر سنگهای تراش یا ساختمان حتی ناهمواری گرفته شده یا فقط بریده شده به وسیله اره یا به نحوی دیگر، به صورت بلوک ( Block ) یا به شکل لوح ( Slabs ) مربع یا مربع مستطیل.