گزارش روز سوم نمایشگاه سنگ محلات – نیم ور و مصاحبه با مدیران نمایشگاه

امروز نمایشگاه حال و هوای دیگری داشت؛ بازدید میهمانان خارجی که به دعوت از نمایشگاه صورت گرفته بود از یک طرف و معرفی میهمان هایی که یوستون دعوت کرده بود و از نمایشگاه دیدن کردند از طرف دیگر، فضای نمایشگاه را پر جنب و جوش تر کرده بود. دست اندرکاران نمایشگاه آقایان نیکفر، پورحسنی و حلاجیان به گرمی و با حوصله از میهمانان پذیرایی و استقبال نمودند.

کشورهای ایتالیا و کره جنوبی میهمانان خارجی امروز نمایشگاه بودند که پس از بازدید و بررسی سالن های نمایشگاه و فضای نمایشگاهی با سنگ ایرانی آشنا گردیدند و قدم های اولیه برای عملکردهای بعدی برداشته شد. نمایندگان کره جنوبی، آقایان کو و کیم که با برنامه ریزی در جهت مطالعات بر روی بازار سنگ ایران به این سفر آمده بودند با برخی از تجار و تولید کنندگان آشنا گردیده و برای برنامه های بعدی صحبت های لازمه انجام گرفت.

در ادامه مصاحبه ای با آقایان نیکفر و پورحسنی در ارتباط با نحوه آغاز به کار نمایشگاه صورت گرفت که خواندن آن خالی از لطف نیست .

مصاحبه یوستون با مدیران نمایشگاه سنگ محلات؛ آقایان حسین پورحسنی رئیس هیات مدیره و بهنام نیکفر مدیرعامل شرکت یکتاسنگ

-آقای نیکفر در ابتدا لطفا از سابقه خود  از این صنعت بگویید و اینکه چگونه وارد دنیای معدن و سنگ شدید؟

 حدود بیست سال است که در زمینه معدن و کارشناسی آن مشغول به فعالیت هستم. از آنجاییکه نیم ور از گذشته با معادن فراوان به پایتخت سنگ ایران معروف بوده به طبع آن مردمش نیز به نوعی با سنگ و معدن آشنا هستند و اغلب به این حرفه مشغولند. پدر من نیز از معدنداران بود و من نیز از همان دوران کودکی به دنیای سنگ راه پیدا کردم.

-آقای پورحسنی شما چطور و چگونه کار معدن، سنگ و نمایشگاه را آغاز کردید؟

 بنده نیز از کودکی با این صنعت آشنا شدم و به صرف علاقه ای که داشتم وارد این صنعت شدم. پدرم به کار کشاورزی مشغول بود اما نیم وری ها با معدن بیگانه نیستند و نقل مجالس و شب نشینی های ما معدن و سنگ بود؛ این بود که من نیز به این کار علاقمند شدم، طوری که انگیزه و علاقه من باعث شد درس و مدرسه را رها کرده و از سن دوازده سالگی با حرفه آشپزی به این کار روی آورم. درست است من کارم را با آشپزی آغاز کردم و با تلاش و کوشش توانستم از معدن داران نیم ور شوم.

-چگونه وارد اجرا و برگزاری این نمایشگاه شدید؟ طرح ایجاد نمایشگاه را چه فردی ارائه داد؟

 آقای نیکفر: پیشنهاد تشکیل نمایشگاه از سمت پدرم حاج مصطفی نیکفر بود. او با گردهمایی کنسرسیوم ها، تشکیل یک هیات داد تا نمایشگاه را راه اندازی کنند. اما پس از گذشت چندسال بعلت پاره ای از مشکلات شکل آن تغییراتی کرد طوریکه در نهایت بنده و آقای پورحسنی مدیریت آنرا به عهده گرفتیم و حدودا چهار سال است که با کمک یکدیگر آن را اداره و برگزار نموده ایم.

 آقای پورحسنی: حدود نه سال پیش آقای حاج مصطفی نیکفر که یکی از معدنداران بزرگ نیم ور می باشد و به نوعی الگو و سرمشق بنده و خیلی های دیگر است فکر راه اندازی نمایشگاه در محلات را ارائه کرد. به علت نیازی که این شهر معدنی به وجود نمایشگاه داشت ایده تاسیس نمایشگاه شکل گرفت. در آن زمان نمایشگاه بنام انجمن سنگبران محلات و شورای شهر شروع به کار کرد و از همان سالهای ابتدایی در آن حضور داشتیم اما با پیشرفت کار مشکلات نیز آغاز شد چرا که یک تشکل دولتی اجازه بسیاری از کارها را بصورت خصوصی نمی داد. بنابراین تصمیم گرفتیم در شکل نمایشگاه تغییراتی بدهیم. در آن زمان محلات انجمن معدنکاران نداشت، در ابتدای سال ۱۳۸۸ انجمن معدنکاران را تاسیس کردیم و بهزاد نیکفر پسر دیگر حاج مصطفی و خود حاج مصطفی و بنده کار این انجمن را آغاز و تاکنون ادامه دادیم. پس از آن برای اینکه نمایشگاه را از مجموعه شورا خارج کنیم، سهام نمایشگاه را به طور خصوصی واگذار کردیم. ۴۰% سهام بنام سنگبران محلات، ۴۰% آن بنام انجمن معدنکاران، ۱۰% به کنسرسیوم سنگ و ۱۰% بقیه آن را به خوشه سنگ محلات اختصاص دادیم. اما باز مشکلات حل نشد در نتیحه این بار سهام ها را به خود اشخاص دادیم. یعنی سهام های ذکر شده به ۴۰ نفر از سنگبران، ۴۰ نفر از معدنکاران، ۱۰ نفر از کنسرسیوم و ۱۰ نفر نیز از خوشه سنگ واگذار شد و بصورت کاملا خصوصی درآمد، در نهایت شرکت یکتاسنگ در سال ۱۳۹۰ تاسیس شد و هم اکنون بیش از ۱۰۰ عضو دارد.  

-ایده اجرای سایت جدید نمایشگاه چگونه شکل گرفت و تصمیم گیری شد؟

 آقای پورحسنی: بیش از ده سال است که در بسیاری از نمایشگاههای داخلی و خارجی شرکت کرده یا بازدید انجام می دهیم و به خوبی با فضای نمایشگاهها آشنا گشتیم. رکن اصلی نمایشگاه داشتن فضای وسیع و امکانات حمل و نقلی آسان می باشد. بنابراین از همان ابتدای کار به فکر فضای نمایشگاهی وسیع بودیم تا اینکه این زمین را برای نمایشگاه فراهم کردیم، اما بنا به مشکلاتی که تاکنون این زمین داشت که یکی از آن مشکلات نیز به محیط زیست بر می گردد این امر میسر نگردید تا ۸۶ روز قبل که موانع واگذاری زمین به نمایشگاه برداشته شد و با یک حرکت جهادی و موثر توانستیم وسایل و امکانات ساخت آنر فراهم آوریم. در حال حاضر زمین استیجاری است و متلعق به منابع طبیعی می باشد که در اختیار نمایشگاه قرار داده شده است. کل زمین ۳۰ هکتار می باشد که مسئولین فعلا ۱۵ هکتار از آنرا برای فاز اول نمایشگاه تحویل دادند و مابقی را در فاز دوم و سوم اجرای نمایشگاه تحویل خواهند داد. البته قولهایی از سوی استاندار، فرماندار، سازمان توسعه تجارت و منابع طبیعی داده شده است تا بعد از نمایشگاه واگذاری زمین به شکل قطعی انجام گیرد.

آقای نیکفر: از ۱۵ هکتار آن ۹۰ هزار متر برای امسال آماده شده، که ۵۵ هزار متر آن فضای نمایشگاهی است و در ادامه باید کل ۱۵ هکتار عملیاتی و اجرا گردد تا کل زمین را به ما تحویل دهند.

-نمایشگاه امسال با سالهای گذشته چه تفاوت هایی پیدا کرده است؟

 آقای نیکفر: در سال گذشته ۱۸هزار متر فضای نمایشگاهی داشتیم اما در سالهای  پیشین این فضا بسیار کمتر بود و تا ۹هزار متر هم بود که رشد صعودی داشته است و تنها نمایشگاه در کل کشور می باشد که اینگونه تکامل پیدا کرده است.

-هدف دراز مدت از اجرای این نمایشگاه با این فضا چیست؟

 آقای نیکفر: ضمن بازدید سازمان توسعه و تجارت از فضای نمایشگاهی اینجا، پیشنهاد خود سازمان مبنی بر این بود که این نمایشگاه پتانسیل تبدیل شدن به یک نمایشگاه بین المللی را دارد و می تواند در رده نمایشگاه های مطرح دنیا قرار گیرد و این امر برای اولین بار است که در سطح یک استان اجرا خواهد گردید. البته هدف ما یک برنامه ریزی ده ساله است که نمایشگاه را به حدی از کمال برسانیم تا بتوانیم با نمایشگاه ورونا رقابت کنیم.

آقای پورحسنی: از آنجائیکه محلات مرکز ایران قرار دارد و همجوار با استانهای بزرگ معدنی کشور مثل اصفهان و لرستان نیز می باشد، پتانسیل زیادی برای تبدیل شدن به یک نمایشگاه بین المللی را دارد. البته نمایشگاههای بسیاری در طول سال در سراسر کشور، در استانهایی همچون فارس، آذربایجان و غیره برگزار می گردد ولی جابجایی تولیدات و بویژه ماشین آلات سنگین از شهرهای دیگر بسیار مشکل می باشد و در تهران و دیگر شهرهای شلوغ به سختی این امکان وجود دارد.

به قول آقای پورحسنی اینجا در نیم ور به دور از هیاهو و جنجال شهر در فضایی آرام و بسیار وسیع امکانات جابجایی، حمل و نقل تولیدات و… فراهم می باشد و طبق گفته آقای نیکفر چون نمایشگاه در اختیار بخش خصوصی است و بسیاری از حمایتهای دولتی را ندارد، شاهد کمبودهای زیادی در اجرا و برگزاری نمایشگاه می باشیم این در حالیست که در کشورهای دیگر، اجرا و برگزاری نمایشگاه یکی از وظایف اتاق بازرگانی می باشد و بودجه بسیاری را می تواند به این امر اختصاص دهد، البته این امر باعث نمی شود که ما دلسرد شویم و از ادامه راه و هدفی که داریم باز نشینیم. انشاءلله بتوانیم در سالهای آتی نواقص موجود را برطرف نماییم.

تاریخ: ۲۱ مهرماه ۱۳۹۴